„По предметите што во судот се заведени по поднесена жалба, а кои се водат по обвинителен предлог, второстепениот суд е должен да ги достави поднесоците од едната страна на увид и на одговор на другата страна заради почитување на принципот на „еднаквост на оружјата“, а јавна седница ќе се одржи доколку е истакнато барање за јавна седница во жалбата, или во одговорот на жалбата“.

Ваквиот начин на постапување е во согласност со јуриспруденцијата на Европскиот суд за човекови права изразен во повеќе одлуки на  Врховниот суд   и тоа: Квп1.бр.81/2016 од 18.10.2016 година,  Квп1.бр.183/2015 од 01.02.2017 година,  Квп1.бр. 68/2016 од 01.02.2017 година,  Квп2.бр.22/2019 од 18.06.2019 година, Кзз.бр.17/2019 од 11.07.2019 година,  Квп2.бр.25/2021 од 08.11.2021 година и  Квп2.бр.119/2021 од 15.12.2021 година.

Оттука, на овој начин се запазува конзистентност во постапувањето, со доследна примена на конвенциското право и меѓународно прифатените стандарди за човекови права, а во насока на обезбедување на правна сигурност и јакнење на довербата на јавноста во правосудниот систем.

Согласно судската пракса на Европскиот суд за човекови права од државата се бара да обезбеди на сите лица во судски постапки да ги уживаат пред тие судови  гаранциите содржани во член 6 од Европската Конвенција за заштита на човековите права и основните слободи. Воедно, ваквиот начин на постапување е изразен во бројни одлуки на Европскиот суд за човекови права меѓу кои Атанасов против Република Македонија, бр. 22745/06, § 30, 17 февруари 2011 година и Делкур против Белгија (Delcourt v. Belgium), 17 January 1970, § 25, Series A no. 11.

Во секој случај, преку начелото на јавно судење и можноста која му се дава на обвинетиот да даде исказ пред апелациониот суд се остварува и целта за гарантирање на правотo на одбрана на обвинетиот Тирс и други против Сан Марино (Tierce and Others v. San Marino), броеви 24954/94 и 2 други, ECHR 2000-IX, § 95.

Со оглед на наведеното, остварувањето на правичноста на постапката  претставува централен фактор во процесот на одлучување на судовите во решавањето на предметите, меѓу кои и погоре наведениот.

Коментарите, изјавите и критиките, се дел од секое современо, демократско општество, меѓутоа тоа не смее да ја засени одговорноста за зачувување на независноста и непристрасноста на судството, за постапување во согласност со законите, како и со меѓународните инструменти и стандарди, што наметнува обврска на сите институции, како и на општеството во целина. Јавноста, како и медиумите имаат важна улога во зачувување на независноста и непристрасноста на судството и на принципот на владеење на правото, што претставува неопходен предуслов за зачувување на довербата на јавноста во судството“, образложуваат од Врховниот суд.

Адвокатот Петро Јанура: Врховниот суд ја укина второстепената пресуда за Панчевски

М.В